[blok]Wszyscy fani trylogii Tolkiena czekali na tę grę z zapartym tchem. Było warto…
Powrót króla to druga gra od EA, oparta na filmie Petera Jacksona i, UWAGA, pierwsza gra na Playstation 2 w polskiej wersji językowej!
Grę rozpoczynamy jako Gandalf pod Helmowym Jarem. Podobnie jak w poprzedniej części, na początku przechodzimy krótki trening, aby zaznajomić się ze sterowaniem. Ci, którzy grali w Two Towers, nie będą mieć problemów. W tym momencie, nasuwają się dwa nowe elementy. Po pierwsze, wreszcie możemy korzystać z elementów otoczenia, takich jak dźwignie, przełączniki czy nawet balisty i katapulty. Drugim elementem jest brak płynności w „wykręcaniu” combosów prawym analogiem, znanej z poprzedniej części.
Gra przenosi nas w miejsca największych starć, czyli Kirith Ungol, Pola Pelennoru, Minas Tirith czy Czarną Bramę. W misji, która rozgrywa się w tej pierwszej lokacji, gramy jako Sam, który musi zabić aż 80 orków. Przyznam, że trzeba się sporo natrudzić, aby to się udało.
Do dyspozycji mamy 5 bohaterów + trzech ukrytych. Walka każdym z nich, znacznie się od siebie różni. Najsłabszy jest oczywiście Frodo, jego styl walki, wygląda „jakby siekał mięso” – wypowiedź Elijah\'a Wood\'a. Najbardziej efektownie walczą Aragon i Legolas. Gandalf ma dwie bronie – laskę, z której może strzelać magicznymi pociskami oraz Glamring, którym dobija swych przeciwników. Gimli, posiada topór (a cóżby innego ;) ), walka nim jest dosyć prosta, choć czasem wydaje się być zbyt powolny.
Rodzajów wrogów jest wiele. Począwszy od Uruk Hai, przez orków, skończywszy na Mumakilach i Trollach. Ci ostatni, wyglądają znacznie lepiej w stosunku do poprzedniej części. Teraz, są również znacznie łatwiejszymi przeciwnikami, wystarczy jeden celny rzut oszczepem, aby uśmiercić tego potwora. Mumakile są kolosalnych rozmiarów, aby je pokonać trzeba niszczyć po kolei ich pancerze, uwieńczeniem czego jest efektowna eksplozja.
Grafika jest przepiękna i mimo że gra ma swoje lata, naprawdę może się podobać. Wrogowie wyglądają wręcz idealnie, animacja jest prawie idealna. Zwalnia co prawda w kilku miejscach, ale, można na to przymknąć oko. Postacie wyglądają znacznie lepiej niż w poprzedniej części, szczególnie Legolas i Gimli. Zniszczony Isengard, Ścieżka umarłych, atakowane Minas Tirith czy Pola Pelennoru, z widocznym w oddali wspomnianym już miastem robią piorunujące wrażenie.
Pojawiają się tutaj dwie niedoróbki. Po pierwsze, postacie nie ruszają ustami kiedy mówią. Po drugie, w czasie walki pod Czarną Bramą, postacie dosłownie wychodzą jakby z jej ścian. Jednak te błędy nie są w stanie przyćmić piękna tej gry.
Autorzy postarali się o certyfikat THX, dźwięki są więc niesamowite. Najbardziej wszedł mi w ucho odgłos roztrzaskiwanej ostrzem miecza zbroi. Muzyka stoi na wysokim poziomie, jednak uważam, że jest minimalnie gorsza od tej z Two Towers. Jest to jednak moje subiektywne uczucie.
Jak wspomniałem na początku, gra jest w polskiej, kinowej wersji językowej. Polonizacja stoi na dobrym poziomie, znalazło się tutaj parę niedoróbek, ale każdy powinien wiedzieć o co chodzi ;).
Ten tytuł, posiada również tryb multipalyer. Rozgrywka wtedy staje się dużo prostsza, gramy bowiem z kolegą, który nam pomaga. Dziwne jest to, że punkty dostaje się łącznie i trzeba kombinować jak je rozdzielić, żeby każdemu wystarczyło.
Gra jest niesamowita, potrafi przykuć do telewizora na długie godziny, a po jej ukończeniu, czeka jeszcze moc smaczków do sprawdzenia. Jest też wiele powodów by do niej wracać. Polecam ją każdemu. Naprawdę warto.

Grafika – 8,5
Dźwięk – 8,5
Grywalność – 9
Ogólnie – 8,5[/blok]##edit_bykacnafein 2006-02-26 21:19:57##ed_end##

Autor: 207